τειχιστική

η, Ν

η τέχνη τής κατασκευής τειχών, οχυρωμάτων.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ουσιαστικοποιημένος τ. τού θηλ. ενός αμάρτυρου επιθ. *τειχιστικός (< τειχίζω)].